Laatste weekje :(

Jeetjemina, mijn laatste weekje op Curacaose bodem is aangebroken. Wat is de tijd gevlogen als ik er zo op terug kijk..
De laatste weken zijn vooral veel genieten geweest. Bijna iedereen van ons Curaçaose groepje had ons al verlaten dus ben samen met Lara veel dingen gaan doen die we echt nog wilde doen en zien.

Zo ben ik de Christoffelberg opgeklommen, en dat was dan ook echt klimmen en klauteren. Het hoogste punt van het eiland met bloed zweet en tranen dan eindelijk bereikt. Het uitzicht op 375 meter hoog was het dan ook wel waard.
We zijn gaan duiken op Playa Lagun waar we een schildpad tegen kwamen. Een heel mooi rustig beestje die het helemaal niet erg vond om tien minuten lang bekeken te worden. (foto's op facebook)

Afgelopen weekend zijn we naar de struisvogelfarm geweest. Het was ineens of ik in Africa rondreed. We kregen een rondleiding in een jeep/busje, en kregen uitleg over alle soorten struisvogels. In het souvenir winkeltje kon je alleen maar Afrikaanse souvenirs kopen, de souvenirs die ik twee jaar geleden zelf in Afrika langs de kant van de weg allemaal al gezien had, echt belachelijk!

Ik vlieg volgende week maandag samen met Lara. Een fijn geveol om niet alleen overal te hoeven wachten en in het vliegtuig niet alleen hoef te balen dat we weer naar ons koude kikkerlandje moeten ;).
Onze laatste week gaan we dus echt nog genieten en eruit halen wat er in zit. Natuurlijk moet er gewoon gewerkt worden maar na elke werkdag begint het fijne vakantie gevoel weer.

Even over hetgeen waarvoor ik hier gekomen was: Stage.
Jullie zullen het door mijn verhalen en foto's misschien niet verwachten, maar ik heb toch echt onwijs veel geleerd hier op Curaçao. Mijn stage is erg goed bevallen, en vooral de laatste weken gingen erg goed. Ik heb veel leuke opdrachten gekregen en erg veel geleerd. Veel meer dan dat ik eigenlijk gehoopt had dus dat is hartstikke fijn! Natuurlijk ook de rede waarom ik hier heen kwam ;).


Vijf maanden en twee weken, het is echt voorbij gevlogen.
Ik kan me nog goed herinneren dat ik voor ik vertrok huilend bij Jill heb gezeten, waaaaarom ga ik zo lang van huis weg? Waar ga ik aan beginnen? Ik moet iedereen zo lang missen!
Nu kan ik me hier niets meer bij voorstellen. Denk dat ik nu in tranen zou zijn als ik weer terug naar NL moet. Ik heb helemaal geen zin om deze relaxte manier van leven in te moeten ruilen voor het drukke volle-agenda-leventje in NL.
Dat is ook wel wat ik het meeste zal gaan missen, Geen planningen, geen agenda's, we zien wel waar elke dag ons brengt.
ook de instelling van de Antilliaanse bevolking zal ik gaan missen. De meeste zijn echt gezellige mensen en iedereen groet elkaar overal op straat en begint een praatje. Maakt niets uit of ze je kennen of niet.
Het eerste weekend hier wilde ik niets anders als terug naar huis gaan. Raar, kan ik me ook niets meer bij voorstellen.. Heb echt een band gekregen met het eiland en ik weet 100% zeker dat ik hier terug kom. Of dat nou voor een vakantie is of voor langere tijd,geen idee maar ik kom hier sowieso terug :).


Natuurlijk heb ik iedereen gemist, en vooral de periodes waarin Tijmen geopereerd werd waren zwaar. Maar toch was het juist ook goed voor mij om dit allemaal van een afstand mee te maken. Om niet met mijn neus bovenop de feiten en de problemen te hebben gezeten. Maar ik zal erg blij zijn als ik iedereen lekker kan knuffelen op schiphol!
Ik ben enorm dankbaar en blij voor het feit dat de hele familie langsgekomen is. Dat had ik echt totaal niet verwacht. Maar gelukkig snappen zij nu waar ik het over heb als ik in Nederland over Curaçao praat. Jaja, ik zal jullie nog lang met al mijn verhalen vermoeien....

Nu zit het er over 9 nachtjes toch echt op. Ik ga naar huis met enorm veel nieuwe ervaringen, nieuwe avonturen en een hand vol nieuwe goede vrienden. Ja, dit pakt inderdaad niemand meer van mij af.

Ik denk dat mijn verblijf op Curaçao mij in positieve zin veranderd heeft. Ik ben een stuk volwassener geworden en mijn kijk op mensen en het genieten is wat bijgesteld.
Ik weet dat alles in NL snel weer hetzelfde zou zijn maar aan mij de taak de positieve ervaringen, indrukken en gewoontes erin te houden! En dat gaat vast wel lukken! :)


Nog even aan Zus & Jill, onwijs bedankt nogmaals voor het fotoboek waar iedereen iets leuks in geschreven heeft!! Dit was het mooiste cadeau dat ik had kunnen wensen en heb het hier vol trots aan heel wat mensen laten zien! Echt super!!!

Dan aan al mijn trouwe volgers op facebook en waarbenjij.nu, bedankt voor alle reacties. Jullie beseffen het misschien niet maar het betekend echt veel om te weten wie mijn verhalen volgen en de kleine moeite nemen om te reageren.

Tot over een aantal dagen!
Feel free om langs te komen en gezellig te komen buurten :).

Heel veel liefs,

Renaat